Oczyszczalnia biologiczno-chemiczna. Jak działa?

animacja domu

Rozporządzenie ministra środowiska z 2014 roku (Dz. U. z 2014 r. poz. 1800) zainspirowało nas do wprowadzenia na rynek pierwszej przydomowej oczyszczalni biologiczno-chemicznej. Jej innowacyjność opiera się na dozowaniu środka chemicznego PIX-112. Efektywność tego rozwiązania według jednostki audytującej to aż 95% usuniętego fosforu, dzięki czemu aglomeracje powyżej 100 000 mieszkańców mogą spełniać normy narzucone przez Unię Europejską.

Budowa oczyszczalni biologiczno-chemicznej

Oczyszczalnia biologiczno-chemiczna to zbiornik podzielony na pięć komór. Pierwsza komora to tzw. komora denitryfikacji. Podobnie jak w oczyszczalni biologicznej, pełni ona funkcję osadnika gnilnego. Podzielona jest na dwie części. W pierwszej komorze zachodzi proces oddzielenia tłuszczów i części stałych zawartych w ściekach oraz beztlenowy proces oczyszczania. Produkty rozkładu osiadają na dnie jako osad. Tak oczyszczony ściek trafia do komory nitryfikacyjnej, w której zachodzi proces oczyszczania tlenowego, dzięki szczepom bakterii tlenowych. Namnaża się też w niej osad czynny wspomagający proces oczyszczania. Następną komorą jest komora osadu wtórnego. Pozostałości osadu kierowane są z niej pompą mamutową do pierwszej komory, by tam osiadły na dnie. W kolejnej komorze pracują rurowe dyfuzory drobnopęcherzykowe, które okresowo dozują powietrze. Wspomagają one proces oczyszczania. Do ostatniej komory trafia pozostała po procesie woda, która można odprowadzić do cieków wodnych lub do gruntu.

Obsługa oczyszczalni

Oczyszczalnia biologiczno-chemiczna jest praktycznie bezobsługowa. Do obowiązków właściciela należy aplikacja preparatu bakteryjnego co dwa tygodnie. Wrzuca się go do muszli klozetowej. Co dziewięć miesięcy właściciel musi zamówić wóz asenizacyjny do usunięcia osadu z komory denitryfikacji. Główną różnicą między oczyszczalnią biologiczną a biologiczno-chemiczną jest aplikacja siarczanu żelaza do komory denitryfikacji. Proces ten odbywa się jednak automatycznie. Wytrącone ze ścieków fosforany usuwane są co 9 miesięcy wraz z osadem.